

Esas No: 2018/5387
Karar No: 2020/3683
Karar Tarihi: 11.03.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5387 Esas 2020/3683 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1,52/2-4, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, daha önce eğitimini tamamlamasına rağmen ehliyetini almayan katılana sürücü kursunda bir tanıdığının olduğunu, sağlık raporu ve 800,00 TL para getirmesi halinde işini halledebileceğini söylediği, bunun üzerine katılandan sağlık kurulu raporu ve 800,00 TL para aldığı, daha sonra katılanın sanığa ulaşamadığı bu suretle sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat elde ederek üzerine atılı basit dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Dairemizin 30/11/2017 tarih 2017/23032 esas ve 2017/25468 karar sayılı bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair 16/04/2018 tarihli rapor, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut beyanı, katılan beyanı ve katılan beyanını doğrulayan tanık beyanı ile tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın ceza miktarının fazla olduğuna yönelik yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 11/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
