MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 43/1, 52/2 ve 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, suç tarihinde Çankaya"da bulunan ... Apartmanında apartman görevlisi olarak çalıştığı, katılan ..."in 01/01/2014 tarihinde yönetim değişikliği nedeniyle kendisinde bulunan apartman karar defteri, gelir-gider makbuzları ve 11.900 TL miktarındaki toplanan aidatı yeni seçilen yönetici ..."a teslim etmesi için sanığa verdiği, ancak sanığın para ve belgeleri yeni yöneticiye teslim etmediği gibi, apartman sakini olan ..."ın birikmiş aidat borcu olan 2.300 TL"yi de alarak yönetime vermediği, sanığın eylemlerinin 25391 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Konut Kapıcıları Yönetmeliği"nin 5. maddesinde sayılan işler arasında yer almadığı, aynı maddenin (h) bendi uyarınca sanığa bu görevlerin sözleşme ile de verilmediği anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 155/1 ve 43/1. maddelerinde düzenlenen zincirleme şekilde güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, eksik inceleme ve araştırma sonucu karar verildiğine, mahkumiyete yeterli kesin delil bulunmadığına, uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve katılanın suçtan doğrudan zarar görmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.