MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4 ve 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."ın, katılanın oğlu olan ..."i önceden tanıdığı, ..."in galericilik işi yaparken işlerinin kötüye gittiği, hakkında çok sayıda icra takibinde bulunulduğu, sanığın da önceden tanıdığı ve samimiyeti olan katılana hitaben, Sarılar Köyünde bulunan 551 ada 5 parsel sayılı taşınmazı satarak parası ile önce katılana bir ev satın alacağını, bakiye kısmı ile de oğlu ..."in ... Dayı isimli kişiye olan borcunu ödeyeceğini söyleyip katılanı aldattığı ve katılanın 14/10/2008 tarihinde taşınmazı Manavgat Tapu Sicil Müdürlüğü"nde sanığa devrettiği, bu şekilde taşınmazın mülkiyetini elde eden sanığın kendi alacaklısı olan ... isimli kişiye taşınmazı resmi senet ile sattığı; ancak katılana vaad ettiği şekilde bir ev satın almadığı gibi oğlunun borçlarını da ödemediği anlaşılmakla; eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, üst sınırdan ceza verilmemesinin hatalı olduğuna; sanık müdafiinin ise, mahkumiyete yeterli kesin delil bulunmadığına ve atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.