Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/9249 Esas 2020/3771 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9249
Karar No: 2020/3771
Karar Tarihi: 12.03.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/9249 Esas 2020/3771 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi         2018/9249 E.  ,  2020/3771 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Bursa"da oturan sanığın, olay tarihinde Eskişehir Kızılinler köyünde oturan müştekiden iki adet düve satın aldığı ve karşılığında 2.000 TL peşin, geriye kalan borcu için de alışveriş tarihinden iki gün sonra ödenmek üzere 04.10.2013 ödeme günlü ve 7.000 TL bedelli bonoyu düzenleyerek müştekiye verdiği, senedin vadesi geldiğinde sanığın borcunu ödemediği, sanığın alışveriş tarihinden iki gün sonrası için bono düzenlemesi ve vade zamanı da ekonomik durumunun bozulduğunu ve parayı ödeyemeyeceğini beyan ettiği, bu suretle üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın savunması, mağdur ve tanık beyanları, uzlaşma sağlanamadığına dair rapor ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Kısa kararda sanığa verilen 200 gün süreli adli para cezasının TCK. 52. maddesi gereğince günlüğü 20 TL üzerinden çevrilmek suretiyle sonuç cezanın 4000 TL adli para cezası olması gerekirken 2000 TL olarak eksik belirlenmesi ve gerekçede de açıklandığı üzere gerekçeli karar hüküm kısmında hesap hatasının düzeltilmesi suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişkiye yol açılması ve aleyhe temyiz olmadığından gerekçeli kararın sanık aleyhine olarak yazılması,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar hüküm fıkrasının 1/4.bendindeki "4000 TL" ibaresinin "2000 TL" olarak değiştirilmesi suretiyle 5320 sayılı
    Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş