Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6961 Esas 2020/4157 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6961
Karar No: 2020/4157
Karar Tarihi: 02.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6961 Esas 2020/4157 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, birkaç kişiyle işbirliği yaparak, vefat etmiş babası üzerinden emekli maaşı bağlatabileceği konusunda katılanı dolandırmıştır. Katılan, sanıktan masraflar için 150 TL ve prim olarak 1500 TL almıştır, ancak sözler yerine getirilmemiştir ve parası iade edilmemiştir. Bu eylem dolandırıcılık suçunu oluşturmaktadır ve sanık mahkum edilmiştir. Mahkeme, kanunun 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği konusunda yanlış bir karar verilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca sanık haklarından yoksun bırakılması gerektiği de belirtilmiştir. Kararın temyiz edilme hakkı vardır. Kanun maddeleri TCK 157/1, TCK 52, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 43/1. ve 53. maddeleridir.
15. Ceza Dairesi         2018/6961 E.  ,  2020/4157 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK 157/1, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanığın, temyiz dışı sanık ... ile birlikte, katılan ile irtibat kurup vefat eden babası üzerinden emekli maaşı bağlatabileceği konusunda kendisinden masraflar için 150 TL daha sonra prim ücreti olarak 1500 TL aldıkları ve aradan geçen 1 yılı aşkın süreye rağmen verdiği sözleri yerine getirmediği ve katılanın parasını iade etmedikleri şeklinde gerçekleşen eylemin sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılandan birden fazla menfaat temin etmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından, ayrıca 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının, kasten işlenen suçtan dolayı, hapis cezası ile cezalandırılmanın kanuni sonucu olması nedeniyle, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olması karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş