

Esas No: 2018/5741
Karar No: 2020/4196
Karar Tarihi: 02.06.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5741 Esas 2020/4196 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4, 52/2. maddeleri
gereğince mahkumiyet,
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, telefon ile uğraştığı katılana çocuklarına iş bulacağı vaadinde bulunduğu, gerekli belgeler için yüz yüze görüşmek üzere buluştukları, sanığın katılandan gerekli olduğu gerekçesiyle 1.500-TL aldığı, ertesi gün katılandan hastası için yüksek miktarda para istediği ancak katılandan alamadığı, sonrasında katılanın bir daha kendisine ulaşamadığı iddia edilen somut olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanı, uzlaştırma raporu ve diğer deliller doğrultusunda sanığın katılana yönelik dolandırıcılık suçuna ilişkin eylemini sabit gören mahkeme kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın lehe kanun hükümlerinin uygulanmadığı ve atılı suçun unsurlarının oluşmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
