Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5569 Esas 2020/4319 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5569
Karar No: 2020/4319
Karar Tarihi: 02.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5569 Esas 2020/4319 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, telefon dolandırıcılığı suçundan mahkum edilmiştir. Sanık ile mağdur arasındaki uzlaşma sağlanamamıştır. Mağdur, sanıkla evlenmek amacıyla iletişime geçmiştir. Nikah için altın takı ve para vermiştir. Ancak sanık, mağdurları kuaföre bırakarak kaybolmuştur. Zincirleme suç hükümleri uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın suçunun sabit olduğuna karar vermiştir. Hüküm 5237 sayılı TCK'nın 157/1, 52 ve 53. maddelerine göre mahkumiyet kararıdır.
15. Ceza Dairesi         2018/5569 E.  ,  2020/4319 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 157/1, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
    Katılan ...’ın Düğün TV den almış olduğu telefon numarası üzerinden sanıkla evlenmek maksatlı olarak görüşmeye başladığı, sanığın, katılan ..."in ikamet etmekte olduğu ... Köyü"ne gelip katılan ... ve annesi katılan ... ile tanıştığı, 16.03.2011 tarihinde medeni nikah yapmak maksadıyla sanık ile katılan ..."in ... Belediyesi nikah memurluğuna gittikleri, katılan ..."in iki adet fotoğrafını başvuru işlemleri için sanığa verdiği, ancak sanığın nikah işlemlerinin başka yer nikah dairesinde yapılması gerektiğini söylemesi üzerine ... Belediye nikah memurluğundan ayrıldıkları, bu sırada sanığın zaten evleneceklerini söyleyerek katılan ..."den değiştireceği bahanesiyle 3 adet 22 ayar altın yüzük ve bir çift 22 ayar altın küpe aldığı, kendisinin ... İlçe merkezinde ev aldığını ve bu nedenle tapu masrafları için paraya ihtiyaç duyduğunu söyleyerek katılan ...’dan 2500,00 TL aldığı, yine sanığın kendi telefonunun şarjının bittiğini söyleyerek katılan ..."den,..."in adına kayıtlı olan ...numarlı hat ile kullanmakta olduğu cep telefonunu da ödünç olarak aldığı, katılanları kuaföre bırakıp “siz saçınızı yaptırın, ben geleceğim” diyerek ayrıldığı ve bir daha da dönmediği, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, katılan beyanları, tanık anlatımı, fotoğraf teşhis tutanağı, HTS kayıtları ve tüm dosya kapsamından sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında katılanlardan birden fazla menfaat temin etmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun sübut bulmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş