Esas No: 2019/230
Karar No: 2020/4333
Karar Tarihi: 03.06.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/230 Esas 2020/4333 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, dolandırıcılık suçundan bir diş hekimini kandırarak 500 Euro para almıştır. Dosya uzlaşma bürosuna tevdi edilmiş, ancak uzlaşma sağlanamamıştır. Sanık, suçunu kabul etmiştir ve mahkeme de suçun sanık tarafından işlendiğine hükmetmiştir. Mahkeme, TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 52/4, 53 maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. TCK’nın 157/1 maddesi, dolandırıcılık suçunu tanımlamaktadır. 62. madde ise, dolandırıcılık suçunun sayılabileceği şartları açıklamaktadır. 52/2 maddesi, suçun işlenmesi sırasında mağdurun fiili bir eylemiyle hileli davranışa kanıt oluşturdukça cezanın artabileceğini belirtmektedir. 52/4 madde ise, suçun işlenmesi sırasında kullanılan araç, gereç, aygıt veya kasıtlı olarak yanlış veya yanıltıcı bilgi veya belge suçun niteliğini değiştirirse cezanın artabileceğini düzenlemektedir. 53. madde ise, suçun işlenmesinde müşterek hareket hallerinin mahkumiyeti etkileyeceğini belirtmektedir.
