

Esas No: 2018/5899
Karar No: 2020/4471
Karar Tarihi: 03.06.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5899 Esas 2020/4471 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanık ile katılanın cezaevinde tanıştıkları ve daha sonra sanığın katılanı dolandırdığı ortaya çıkmıştır. Sanık, katılandan para ve kimlik fotokopileri karşılığında, Yargıtay'a bir dilekçe yazarak ödediği nafakaların kısmen iade alabileceğini söylemiştir. Ancak, bu avukatın gerçekte var olmadığı ortaya çıkmıştır. Mahkeme, sanığın eyleminin TCK'nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturduğu kanaatine varmış ve sanığın temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kararda, TCK'nın 157/1, 168/2 ve 53/1-2-3. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nın 157/1 maddesi, dolandırıcılık suçunu tanımlamaktadır. 168/2 maddesi, uzlaşma hükümlerini içermektedir. 53/1-2-3. maddeleri ise cezada indirim sebeplerini düzenlemektedir.
