MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu Kurum ve Kuruluşlarının Araç Olarak Kullanılması Suretiyle Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 158/1.d, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılanın satmak istediği evini almak istiyormuş gibi mizansen oluşturarak gelip eve baktığı ve satışı konusunda anlaştıkları, daha sonra evi satın almaya geliyorum diyerek telefonla arayıp katılandan gelirken aracının lastiğinin patladığını, yanına para almadığını söyleyip para istediği, katılanın da sanığa inanarak hakkında ek takipsizlik kararı verilen ve sanığın bindiği taksi şoförü olan tanık ... ismine havale yapmak suretiyle 500 TL para gönderdiği, ancak sanığın sonrasında katılanın telefonlarını açmadığı, bu suretle sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın katılanı kandırarak PTT aracılığıyla kendisine para gelmesini sağlaması eyleminde kamu kurumunun araç olarak kullanılmasından söz edilemeyeceğinden sanığın hükümden sonra ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırmaya tabi TCK"nın 57.maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçundan cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde suç vasfında hataya düşülmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.