MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1,62,52,53 ve 58 maddeleri uyarınca
mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ile katılanın bir süre arkadaşlık yaptıkları, bu dönem içerisinde sanığın katılanın kimliğini isteyerek adına telefon hattı almak istediğini belirttiği, bunun üzerine katılanın sanığa kendi rızası ile kimliğini verdiği, daha sonra katılanın kimliğini istemesine rağmen sanık tarafından kimliğin kendisine verilmediği, bunun üzerine katılanın Nüfus İdaresinden kimliğinin kaybolduğunu belirterek yeni kimlik aldığı ve katılana ait kimliğin sanığın evinde yapılan aramada bulunduğu, bu surette sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda,
Sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunmaları, katılan beyanları, arama tutanakları ve tüm dosya kapsamı bir arada değerlendirilerek, sanığın katılan tarafından zilyetliği devredilmiş olan nüfus cüzdanının devir olgusunu inkar edip uhdesinde tutarak "güveni kötüye kullanma” suçunu işlediğini sabit gören mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.