Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/1957 Esas 2020/4868 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1957
Karar No: 2020/4868
Karar Tarihi: 04.06.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/1957 Esas 2020/4868 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, finansal kiralama yoluyla 3 adet buharlı oto yıkama makinesi kiraladığı şirkete borcunu ödemediği gibi malları da iade etmediği için \"hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma\" suçundan mahkum oldu. Ancak kararın temyiz edilmesi sonucunda, finansal kiralamadan doğan davaların ticari dava niteliğinde olmadığına dair kanun hükmü uygulanmadığı ve eylemin \"güveni kötüye kullanma\" suçunu değil, \"sözleşmeye uymama\" suçunu oluşturduğu belirlendi. Bu nedenle uzlaştırma işlemleri için sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı ve karar bozuldu. Kanun maddeleri ise TCK'nın 155/2, 62/1, 52/2-3, 51 ve 5237 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleridir. Finansal Kiralama Kanunu ve değişiklikleri ise mülga 3226 sayılı Kanun ve 6361 sayılı Kanun'dur.
15. Ceza Dairesi         2018/1957 E.  ,  2020/4868 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
    HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 52/2-3, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

    Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın, katılan şirketten finansal kiralama yoluyla 3 adet buharlı oto yıkama makinesi kiraladığı, kira sözleşmesinden doğan borcunu ödememesi üzerine, sanığa sözleşmeye konu borcun 60 günlük sürede ödenmemesi halinde sözleşmesinin feshedileceği, bu sürenin bitiminden itibaren 5 gün içinde kiralanan malların iade edilmesi istenildiği halde, sanığın borcu ödemediği gibi kiraladığı malları katılan şirkete iade etmediğinin iddia edildiği somut olayda, suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki, sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu aracı ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu bu nedenle hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş