Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/854 Esas 2022/3676 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçlarından 48 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı gerekçesiyle tazminat talebinde bulundu. Ancak daha önce benzer bir dava açtığı gerekçesiyle talebi reddedildi. Davacı vekili bu kararı temyiz etti ve mahkeme davanın reddedilmesine karar verdi ancak harç tahsili ile ilgili hüküm kanuna aykırı olduğu için bozdu. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nun koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davalarında davanın reddi halinde karar ve ilam harcı alınamayacağını ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'” olan dava türünün “Tazminat” olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Ceyhan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/100 Esas – 2015/126 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçlarından 11.07.2008-28.08.2008 tarihleri arasında 48 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda davanın reddine hükmedildiği, tutuklama tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK'ya tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 2.500,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, davacının Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesine 2016/166 E sayılı ile aynı konuda daha evvelden bir dava daha açtığı, iş bu dosyanın mükerrer olduğu anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Kanun gereği koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davalarında davanın reddi halinde karar ve ilam harcı alınamayacağı hususu gözetilmeden davacıdan harç tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2. bendinin “Davacının yatırmış olduğu harcın tamamının davacıya iadesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.