Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4101 Esas 2022/3576 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4101
Karar No: 2022/3576
Karar Tarihi: 10.05.2022

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4101 Esas 2022/3576 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edildi. Temyiz itirazları reddedildi ancak hak yoksunlukları için TCK'nın 53/1-2-3 maddeleri gözetilmediği için karar bozuldu. Yeniden yargılamaya gerek yoktur ve hüküm düzeltildi. TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/1-2-3 maddeleri uygulanmıştır. Karar oybirliğiyle alınmıştır.
12. Ceza Dairesi         2020/4101 E.  ,  2022/3576 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereği mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin kusur durumuna, TCK'nın 50. maddesinin uygulanması, bilinçli taksir hükümlerinin ise uygulanmaması gerektiğine temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sürücü Üzeyir'in idaresindeki kamyonuyla, gündüz vakti, bölünmüş, asfalt kaplama iki şeritli caddede, sol şeritte seyretmekteyken, kontrollü hemzemin geçide geldiğinde, geçiş önceliğine uymayarak, açık bariyerleri geçmek suretiyle geçide giriş yaptığı esnada, aracının sağ yan ve ön kısımlarıyla, gidiş yönüne göre sağdan gelen 63007 sefer sayılı trenin ön kısmına çarpmasıyla, sürücü Üzeyir'in öldüğü olayda,
    Kontrollü hemzemin geçit görevlisi olan sanığın, geçide yaklaşan tren olduğundan, bariyerleri indirmek suretiyle geçidi bariyerler ile taşıt trafiğine kapatması gerekirken, kapatmayarak ihmalkar davranışıyla asli kusuruyla neticeye sebebiyet verdiği anlaşılmıştır.
    Taksirli suçlarda TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. fıkrasının 6. maddesinin hükümden çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş