Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11558 Esas 2022/2757 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talep etti. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabulüne karar verdi ve 250 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmetti. Davalı vekili, hükme itiraz etti ancak temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminatın 250 TL olması nedeniyle hükümün kesin olduğu belirlendi. Bu nedenle davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Kanunlar ise şu şekildedir: 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri ile 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 250,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve iş ve çalışma hürriyetini ihlal ve 2911 Sayılı Yasaya muhalefet suçlarından 25.02.2015 tarihinde 1 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 250,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.