Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11433 Esas 2022/2751 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine ve davalı Hazine'den 500 TL manevi tazminat ödenmesine karar verdi. Davalı vekili, kararın kısmen kabul edilmesine ilişkin hükmü temyiz etti. Ancak, tazminat miktarının 500 TL olması nedeniyle temyiz kesinlik sınırının aşıldığı ve kesin hüküm kararı verildiği belirlendi. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz talebi reddedildi.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri
- 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 500,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 01.11.2013 - 04.11.2013 tarihleri arasında 3 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 500,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.