Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/12419 Esas 2022/2765 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesi kararı vermiş ve davacıya 366,60 TL maddi, 750,00 TL manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. Temyiz edilen bu kararın davalı açısından kesin olduğu ve temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarıdır.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 366,60 TL maddi, 750,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 19/02/2014 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve kasten yaralama ve tehdit suçundan 18.02.2014- 03.03.2014 tarihleri arasında 13 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 1116,60 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.