

Esas No: 2014/398
Karar No: 2015/12229
Karar Tarihi: 31.03.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/398 Esas 2015/12229 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı iş yerinin fazla çalışma ücretleri ve yıllık izin haklarının ödenmediği gerekçesiyle ile feshettiğini, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, alacaklarını davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatlamalıdır. İşçinin imzasını taşıyan bordroların sahteliği ortaya konmadıkça bu bordrolardaki fazla çalışma karşılığının ödendiği kabul edilir. İş yerine giriş çıkış kayıtları ve benzeri belgeler fazla çalışmayı ispat vasıtasıdır. Yazılı belge bulunmaması halinde ise tanık anlatımlarına göre değerlendirme yapılması gerekir.
Davacının fazla mesai yapması konusudna yapılan hesaplama doğrultusunda 2012 Mayıs ayı öncesi ve sonrasına göre ayrı hesaplama yapıldığı görülmüştür. Ancak davacının yaptığı iş dikkate alındığında, dönemsel olaark 2012 Mayıs öncesi ve sonrasında iş yoğunluğu konusunda bir farklılık olmasını gerektiren somut olgulardan söz edilmediğine göre, tüm çalışma dönemi için sadece cumartesi günleri çalışmış ise, bugün için yapılan fazla çalışmalar değerlendirilerek fazla mesai alacağı hesaplanması gerekirken soyut ve inandırıcı olmayan tek tanık beyanıyla sonuca gidilmesi isabetsizdir. Mahkemce, davacının tüm çalışma dönemi için Mayıs 2012 sonrası dönem gibi hesaplama yapılarak kabul etmesi gerekirken yazılı şekilde kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 31.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
