

Esas No: 2014/2254
Karar No: 2015/12993
Karar Tarihi: 09.04.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/2254 Esas 2015/12993 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, ücret alacağı, ek gelir ücreti alacağı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ücret, fazla çalışma ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davacının kendi isteği ile ayrıldığını alacak iddialarının yerinde olmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı ödenmediğini iddia ettiği ücretlerin tahsilini de istemiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı tarafın sunduğu 1.766,00 TL ödeme mahsup edilerek ücret alacağı hesaplanmıştır. Ancak raporun sunulmasından sonra davalı taraf 100,00 TL, 882,89 TL ve 1.000,00 TL tutarlarında ayrı ayrı ücret ödemelerine dair belgeleri sunması üzerine mahkemece bu ödemelerin mahsup edilmesi sırasında daha önce bilirkişi tarafından mahsup edilen 1.766,00 TL bir kere de daha alacaktan düşülerek mükerrer mahsup işlemi yapılması hatalı olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
