Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan babası M.. A.."ın 375, 386, 796, 805, 806 ve 503 parsel sayılı taşınmazlarını mirastan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı olarak davalı R.. ve H."in kayınpederi olan ara malik M.. G.."ya, onun da 2 parça taşınmazı murisin oğlu davalı H.."e, 2 parça taşınmazı murisin oğlu davalı R.."a, kalan taşınmazları ise murisin oğlu dava dışı H.."e, H.."in de eşi olan davalı Y.."e muvazaalı olarak satış suretiyle devrettiklerini ileri sürerek, tapu iptal ve miras payı oranında tescil, mümkün olmadığı takdirde ise tenkise karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, açılan davayı kabul ettiklerini, yargılama gideri ve vekalet ücretinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, davalıların davayı kabul ettikleri gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali, pay oranında tescil, mümkün olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; miras bırakan M.. A.."ın çekişme konusu 6 parça taşınmazını 01.02.2001 tarihinde dava dışı M. G.."ya, M."in de 18.08.2003 tarihinde bu taşınmazlardan 805 ve .. parsel sayılı taşınmazları 18.08.2003 tarihinde davalı H.."e; 386 ve 806 parselleri davalı R."a, 796 ve 503 parselleri dava dışı murisin oğlu H."a, H."ın da 28.02.2006 tarihinde eşi olan davalı Y.."e satış suretiyle devrettiği, murisin 04.06.2010 tarihinde öldüğü, geride mirasçı olarak davalı oğulları H., R.., dava dışı H., E., eşi G.. ile davacının da aralarında yeraldığı kızları Eşe, C.. ve H.."nin kaldığı anlaşılmaktadır.
Davacı, anılan temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açmış, davalılar cevap dilekçeleri ile davayı kabul ettiklerini beyan edip, ilk celse de kabul beyanlarını tekrar etmişler, mahkemece; davalıların davayı kabulleri sebebi ile tapu iptal ve tescil isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Davalıların, davayı kabul etmeleri sebebi ile terditli ilk istek olan tapu iptal ve tescile karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Öte yandan, bilindiği üzere; HUMK"un 94/1. maddesi gereğince; davayı kabul eden davalı, davada mahkum olmuş gibi yargılama masraflarını ödemeye mecburdur. Ancak, Harçlar Kanunu"nun 22 maddesi hükmü uyarınca; kabul, muhakemenin ilk celsesinde vuku bulursa karar ve ilam harcının 1/3" ü, daha sonra olur ise 2/3"ü alınır. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin " Davanın konusuz kalması, feragat, kabul ve sulhte ücret " başlıklı 6. maddesi gereğince de; anlaşmazlığı davanın konusuz kalması, feragat, kabul ve sulh nedenleriyle, delillerin toplanmasına ilişkin ara kararı gereğinin yerine getirilmesinden önce giderilirse tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısına, karar gereğinin yerine getirilmesinden sonra giderilirse tamamına hükmolunur.
Davayı kabul eden davalının yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasının istisnası ise HUMK"un 94/2. maddesinde düzenlenmiş olup, anılan düzenleme gereğince; davayı kabul eden davalının hal ve vaziyeti ile aleyhine dava açılmasına sebebiyet vermemiş olması, diğer taraftan ilk celse (en geç ilk celse) davayı kabul etmiş olması halinde, davalı yargılama masraflarına mahkum edilemez. Ancak bu iki şartın birlikte mevcut olması aranmıştır.
12.01.2011 tarihinde kabul edilen ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Yasanın 312. maddesi ile HUMK"un 94. maddesine parelel düzenleme getirilerek aynı ilkeler yeni usul kanunun da korunmuştur.
Somut olaya gelince; davacı, doğrudan doğruya eldeki dava açmış olup, davacının, davalıları, taşınmazları teslim etmeleri hususunda temerrüde düşürmediği ve ihtar etmediği, davalıların dava açılmasına sebebiyet vermedikleri anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; ilk celse davayı kabul eden ve dava açılmasına sebebiyet vermeyen davalıların HUMK"un 94/2. maddesi (HMK"nın 312/2. maddesi) hükmü gereği yargılama giderlerinden sayılan avukatlık ücreti, karar ilam harcı ve diğer giderlerden sorumlu tutulmamaları gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalıların belirtilen sebeplerle temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün 12.01.2011 tarihinde kabul edilen ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 02.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
