Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/1310 Esas 2021/5620 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1310
Karar No: 2021/5620
Karar Tarihi: 20.05.2021

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/1310 Esas 2021/5620 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 03/10/2018 tarihli kararı ile dolandırıcılık suçundan sanığın 2 yıl hapis ve 5.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği belirtilmiştir. Sanık tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddedildiği ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi'nin infazın durdurulması talebinin ve temyiz isteminin reddine dair verdiği ek kararın da sanık tarafından temyiz edildiği belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 286/2-b maddeleri uyarınca, beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine ve beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı açıklanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 157/1, 52/2-4, 53/1-2-3, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 286/2-b maddeleridir.
(Kapatılan)15. Ceza Dairesi         2021/1310 E.  ,  2021/5620 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 03/10/2018 tarih ve 2017/412 - 2018/245 sayılı kararı ile dolandırıcılık suçundan; TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca sanığın 2 yıl hapis ve 5.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi

    Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında ilk derece mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedildiği, atılı suçtan verilen istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi"nin infazın durdurulması talebinin ve temyiz isteminin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının ve aynı Kanun"un 286/2-b maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair 23/06/2020 tarih ve 2018/3760 Esas, 2019/1023 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 20/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş