5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19295 Esas 2021/6529 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19295
Karar No: 2021/6529
Karar Tarihi: 10.06.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19295 Esas 2021/6529 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda suçlu bulunan sanıkların temyiz başvuruları incelenmiş ve reddedilmemiştir. Ancak, daha sonra yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'da yapılan değişiklikler dikkate alındığında sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanıkların kısıtlama uygulaması ve adli para cezasının taksitlendirilmesi konularında hatalı uygulama yapıldığı ve suça konu eşyanın tasfiyesine de hükmedildiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, kararın bozulması gerektiği ve yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak yeniden yapılması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenleme (7242 Sayılı Kanun'un 61. maddesi)
- 5607 Sayılı Kanun'un 5/2. maddesine eklenen fıkra (7242 Sayılı Kanun'un 62. maddesi)
- 5237 Sayılı TCK'nin 7. maddesi
- 7242 Sayılı Kanun'un 63. maddesi
- 5607 Sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesinin 2. fıkrası
- TCK'nin 53/3. maddesi
- TCK'nin 52/2. maddesi
- CMK'nin 232/6. maddesi.
19. Ceza Dairesi         2019/19295 E.  ,  2021/6529 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
    2-TCK’nin 53/3. maddesi uyarınca, sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
    3-Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin sevk maddesi olarak TCK"nin 52/2. maddesi yerine 50/1 gösterilmesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    4-Suça konu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş