Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/5744 Esas 2022/9080 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5744
Karar No: 2022/9080
Karar Tarihi: 05.07.2022

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/5744 Esas 2022/9080 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi         2019/5744 E.  ,  2022/9080 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sanıklardan ... hakkında rüşvet alma ve icrai davranışla görevi kötüye kullanma, ... ve ... haklarında ise rüşvet verme
    HÜKÜM : Sanıklardan ... ve ... haklarında beraat, ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması

    Mahalli mahkemece verilen hükümler ve karar temyiz edilmekle dosya incelendi;
    Katılan ... vekilinin 16/05/2014 tarihinde tebliğ edilen hükümleri 27/05/2014 UYAP havale tarihli dilekçesi ile yasal süresinden sonra temyiz ettiği anlaşılmakla, katılanın vekili aracılığı ile vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, sanık ... hakkında rüşvet verme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, CMK'nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanun'un 264. maddesi hükmü de gözetilerek O yer Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesinin itiraz mahiyetinde kabulü ile bu karar yönünden dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, incelemenin O yer Cumhuriyet savcısının sanık ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    Sanık ... hakkında rüşvet alma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
    Sanık ... hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelemesinde ise;
    Sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı TCK'nın 257/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde yazılı 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 13/06/2013 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin dolduğu anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davasının aynı Yasa'nın 322 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE 05/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş