MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama,
HÜKÜM : Zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama suçundan mahkumiyet (sanık ... hakkında),

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu cihetler yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan "50/1-a maddesi delaletiyle 52/1-2-3 maddeleri uyarınca sanığın ekonomik ve şahsi hali gözetilerek 1 gün karşılığı takdiren 20,00 TL kabulü ile sanığa verilen hapis cezasının 500 TL ADLİ PARA CEZASINA DÖNÜŞTÜRÜLMESİNE” ibaresinin “5237 sayılı TCK’nın 50/1-a madde ve fıkrası gereğince, kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliğine ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre takdiren 25 gün adli para cezasına çevrilmesine ve aynı Yasanın 52/2. maddesi gereğince de sanığın sosyal ve ekonomik koşulları ile gelir seviyesi nazara alınarak 1 gün karşılığı takdiren 20 TL"den hesap edilerek kısa süreli hapis cezası yerine sanığın neticeten 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” şeklinde değiştirilmesi ve hüküm fıkrasından “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesi” biçimindeki kısmın çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve sanık ... hakkında zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık ... hakkında TCK"nın 62. maddesi uyarınca, geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama süresindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki etkileri gibi hususları içeren takdiri indirim nedenlerinin varlığı tartışılıp karar yerinde gösterilmeden trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükümde uygulandığı halde gerekçesiz şekilde anılan Yasa hükmünün sanık hakkında uygulanmaması,
Sanık ..."ın kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunmayıp, adli sicil kaydındaki ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin olduğu, 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesine, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği, buna karşılık dava konusu somut olayda suç, bahse konu yasal değişiklikten önce işlendiğinden, yasal engel oluşturmayacağı gözetilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle hakim tarafından değerlendirilmesinde yasal zorunluluk bulunduğu, bu itibarla sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddesinde yer alan objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin "sanığın adli sicil kaydında kasıtlı suçtan işlenmiş suç kaydının bulunduğu görülmekle unsurları oluşmadığından" şeklinde yasal olmayan yetersiz gerekçe ile 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanıklar hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde sanıklar hakkında ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın ve sanık ... müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA 18/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.