MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nin 155/2, 62, 52/2, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılana ait iş yerinde işçi olarak çalışan sanığın, ertesi gün sabah toptancılara ödenmek üzere teslim ettiği 7.000 TL parayı uhdesine alarak iş yerinden ayrıldığı ve bir daha gelmediği iddia edilen somut olayda; dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, hükmün gerekçe kısmında sanığın eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunun açıklanmış olması, hüküm kısmında da yine sanığın bu suçtan TCK"nin 155/2. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmiş olması karşısında, gerekçe kısmındaki "155/1." ifadesi mahallinde düzeltilebilir madde hata olarak görülmüş, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; O yer Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine hükmedilirken uygulanan kanun maddesinin yazılmaması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının sanık hakkında verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişki kısmında "sanık hakkında verilen adli para cezasının" ibaresinden sonra gelmek üzere"TCK"nin 52/4 maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.