Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/2392 Esas 2019/4531 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli dolandırıcılık suçundan hakkında verilen beraat hükmüne katılan vekili tarafından temyiz edildi. Katılanın sanıkla taşınmaz satış vaadi sözleşmesi yaparak ödeme yapmasına rağmen sanığın bağımsız bölümleri devretmediği iddiaları karşısında, suç tarihinin 1996 olduğu ve 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9. maddeleri uyarınca sanığa yüklenen dolandırıcılık suçunun kanunda gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tâbi olduğu mülga 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık dava zaman aşımının, 1996 olan suç tarihinden hüküm tarihine kadar geçmiş olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmuştur. Ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9. maddeleri, 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412