Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1993 Esas 2019/4742 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1993
Karar No: 2019/4742
Karar Tarihi: 06.05.2019

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1993 Esas 2019/4742 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü, lehe temyiz edilmiş ve dosya incelenerek değerlendirilmiştir. Sanıkların kendilerini polis ve savcı olarak tanıtıp haksız menfaat elde ederek dolandırıcılık suçu işledikleri iddia edilmiştir. Mahkeme kararında, bir sanığın kararın kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edilmesinden sonra yaptığı temyiz inceleme başvurusunun reddi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, diğer sanık için ise eylemin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin tartışmanın üst dereceli bir mahkemeye ait olduğu ve görevsizlik kararı verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme sonuç olarak sanıkların temyiz itirazlarını yerinde görmüş ve hüküm BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 157/1 maddesi: Dolandırıcılık suçu
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Ceza indirimi ile ilgili hükümler
- TCK'nın 53. maddesi: Cezanın tayini ile ilgili hükümler
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi: Temyiz usulü ile ilgili hükümler
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi: Temyiz incelemesi ile ilgili hükümler
- 5237 sayılı TCK'nın 158/1 maddesi: Nitelikli dolandırıcılık suçu
- 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi: Yasağın istismarı suçu
15. Ceza Dairesi         2019/1993 E.  ,  2019/4742 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2-4, 53. maddeler gereğince mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri sanıklar tarafından lehe temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Sanıkların, katılanı arayarak kendilerini polis ve savcı olarak olarak tanıtmak suretiyle haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda,
    1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Sanığın yokluğunda verilen 08/10/2015 tarihli kararın sanığa 05/11/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 29/08/2016 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Eylemin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14.maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş