Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/4035 Esas 2019/5432 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4035
Karar No: 2019/5432
Karar Tarihi: 13.05.2019

Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/4035 Esas 2019/5432 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi         2019/4035 E.  ,  2019/5432 K.

    "İçtihat Metni"

    Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın mahkûmiyetine dair Bigadiç Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2017 tarih ve 2017/117-266 sayılı sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 08.04.2019 gün ve 94660652-105-10-1008-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.04.2019 gün ve 2019/38871 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
    Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
    Dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine karar verilen basit dolandırıcılık suçunun, 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinin 1. fıkrasına eklenen (b-6) bendi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı, Mahkemesince uzlaştırma işlemlerinin yapılması için dosyanın uzlaştırmacıya tevdii edilmesini müteakip, uzlaştırmacı tarafından düzenlenen 07.08.2017 tarihli uzlaştırma raporunda sanığın katılanlardan özür dileyerek uzlaştırmayı kabul ettiğine dair beyanının yer almasına karşın rapor altında imzasının bulunmadığı gibi uzlaştırma işlemlerinin yapıldığı sırada cezaevinde bulunan sanığın imzalaması amacıyla gönderilen uzlaşma teklif formu altında bulunan uzlaşmanın kabul edildiğine dair sütunda da sanığın imzasının bulunmayıp sayfa altında imzasının bulunduğunun anlaşılması karşısında sanığın uzlaşmayı kabul ettiğine dair usulüne uygun beyan ve belgelerin bulunmadığı, ortaya çıkan bu çelişki karşısında mahkemesince eksikliklerin usulüne uygun olarak giderilmesini takiben, uzlaşmanın sağlanması halinde sanık hakkında düşme kararı, uzlaşma sağlanamadığı takdirde yargılamaya devamla mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkemesince çelişki giderilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
    GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
    Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Bigadiç Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2017 tarih ve 2017/117-266 sayılı sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 4. maddesinin (b) bendi gereğince BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 13.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş