Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6204 Esas 2019/5796 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6204
Karar No: 2019/5796
Karar Tarihi: 16.05.2019

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6204 Esas 2019/5796 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, katılandan ödünç aldığı dizüstü bilgisayarı iade etmemiş ve memleketine götürerek hırsızlık yapmıştır. Mahkeme, sanığın suçunu işlediğine dair yeterli kanıt olduğu gerekçesiyle, TCK'nın 155/1, 62, 52/2-4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak mahkeme kararında iki hata tespit edilmiştir: (1) Katılanın kendisini vekille temsil ettirmediği halde, sanığın aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi ve (2) Gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak yanlış bir tarih yer almaktadır. Bu nedenle, hüküm fıkrasından vekalet ücretine ilişkin kısım tamamen çıkartılmış ve gerekçeli karar başlığı \"Ağustos 2007\" olarak düzeltilmiştir. Kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 155/1, 62, 52/2-4 ve 50/1-a maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi ve aynı kanunun 322. maddesi.
15. Ceza Dairesi         2018/6204 E.  ,  2019/5796 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Güveni kötüye kullanma
    HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 62, 52/2-4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın, katılandan ödünç aldığı dizüstü bilgisayarı iade etmeyip memleketine götürerek uhdesinde tuttuğu, bu suretle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, suça konu bilgisayara ilişkin fatura, dairemizin bozma ilamı sonucu taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığına dair uzlaştırma raporu ile oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, eksik incelemeye ve uzlaşma konusunda katılanın hakkını kötüye kullandığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Katılan, kendisini vekille temsil ettirmediği halde, sanığın aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi,
    2-Gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak “ Ağustos 2007” yerine, “14/01/2008” tarihinin yazılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından vekalet ücretine ilişkin kısmın tamamen çıkartılması ve gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “Ağustos 2007” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş