Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8514 Esas 2020/11416 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8514
Karar No: 2020/11416
Karar Tarihi: 11.11.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8514 Esas 2020/11416 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, bir restaurant işletmecisine kendisini hakim olarak tanıtarak ona ve arkadaşlarına iyi hizmet vermesini istemiş, daha sonra da müştekiye uygun fiyatlı eşyaların satılacağı söyleyerek parasını alıp plazma televizyon göndermemiş ve parasını geri vermemiştir. Mahkeme, sanığın suçunu işlediğine kanaat getirerek dolandırıcılık suçu kapsamında TCK'nın 157/1 maddesi uyarınca mahkumiyet kararı vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 157/1, 62/1, 52/2-3, 52/4 ve 53'tür.
15. Ceza Dairesi         2018/8514 E.  ,  2020/11416 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK 157/1, 62/1, 52/2-3, 52/4, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Dairemizin 09/03/2017 tarihli ilamı ile üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi"ne görevsizlik kararı verilmesi gerekçesiyle bozma kararı verildiği, bozma üzerine İstanbul Anadolu 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/09/2017 tarih ve 2017/174 Esas, 2017/351 Karar sayılı ilamı ile görevsizlik kararı verildiği; İstanbul Anadolu 7.Ağır Ceza Mahkemesince kanunun önceki halinin sanığın lehine oluşu ve TCK"nın 157. Maddesinde düzenlenen suçun 6763 sayılı kanun değişikliği ile uzlaştırmaya tabi hale gelmesi sebebiyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
    Müştekinin restaurant işletmecisi olduğu, müşteki işyerinde bulunduğu sırada kendisini Kartal Hakimi olarak tanıtan sanığın müştekiyi aradığı, İzmir Savcısı bir arkadaşı ve ailesinin birlikte restauranta geleceğini, kendilerini iyi ağırlamasını istediği, bunun üzerine müştekinin sanık ve misafirlerini ağırladığı, bu olaydan birkaç gün sonra sanığın müştekinin mali müşavirlik bürosuna geldiği, sanığın burada müştekiye İzmir İcra Dairelerinde satılacak hacizli uygun fiyatlı eşyaların olduğunu, bunlar arasında piyasa fiyatı 5.000 TL olan ancak 3.750 TL"ye satılacak plazma televizyonların da bulunduğunu söylemesi üzerine müştekinin plazma tv almak istediğini belirttiği, 3.750 TL parayı sanığa işyerinde elden verdiği, ancak aradan geçen zamana rağmen sanığın bahse konu plazma televizyonu müştekiye göndermediği gibi parasını da iade etmediği, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, müşteki beyanı, uzlaştırma sağlanamadığına ilişkin rapor ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan ve suç tarihinde 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 158/1/-L bendi bulunmaması nedeniyle sanığın eyleminin sanığın lehine olan 5237 sayılı TCK"nın 157/1 düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin sanığın mahkumiyetine ilişkin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın zamanaşımına yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık hakkındaki hükmün ONANMASINA, 11/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.































    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş