MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 43/1, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 05/07/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ..."ın ölen oğlundan olan torununun velayetini almak istediğini öğrenen sanık ..."in annesi ... adına kayıtlı... numaralı telefonla irtibat kurduğu katılana kendisini ... ismiyle tanıttığı, velayet konusu ile ilgili yardımcı olma, dava açma karşılığında olay tarihindeki eşi..."ün İş Bankasındaki hesabına katılanın 14/01/2013 günü 200 TL, 23/01/2013 günü 300 TL para yatırmasını sağladığı, ayrıca elden de para veren katılandan toplamda 2.000 TL civarında menfaat temin ettiği ve sanığın bu şekilde hileli eylemlerle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık savunması, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamından atılı suçun sanık tarafından işlendiğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
"14/01/2013, 23/01/2013" olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında "01/2013" şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, hükümden sonra 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 10. maddesiyle TCK’nın 53/3. fıkrasında yapılan değişikliklerin, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın dolandırıcılık suçu olmadığına ve iş karşılığı müştekiden para aldığı dönemde 1 ay süreyle cezaevine girdiği için iş sözünü yerine getiremediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.