Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 158/1-d ve 52/2. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 18.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile ile cezalandırılmasına dair İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/01/2018 tarihli ve 2017/316 esas, 2018/44 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 03/06/2020 gün ve 94660652-105-35-4851-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/06/2020 gün ve 2020-49808 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı Kanun"un 52/4. maddesinde yer alan “Hakim, ekonomik ve şahsi hallerini göz önünde bulundurarak, kişiye adli para cezasını ödemesi için hükmün kesinleşme tarihinden itibaren bir yıldan fazla olmamak üzere mehil verebileceği gibi, bu cezanın belirli taksitler halinde ödenmesine de karar verebilir. Taksit süresi iki yılı geçemez ve taksit miktarı dörtten az olamaz. Kararda, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği belirtilir.” şeklindeki amir hüküm karşısında, sanık aleyhine olacak şekilde adlî para cezasının takside bağlanmamış olması, bağlanmaması hâlinde ise bunun gerekçesi ve adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde karşılaşabileceği muhtemel durumun sanığa usulüne uygun şekilde ihtar edilmemiş olmasında isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5237 sayılı Kanun"un 52/4. maddesinde yer alan “Hakim, ekonomik ve şahsi hallerini göz önünde bulundurarak, kişiye adli para cezasını ödemesi için hükmün kesinleşme tarihinden itibaren bir yıldan fazla olmamak üzere mehil verebileceği gibi, bu cezanın belirli taksitler halinde ödenmesine de karar verebilir. Taksit süresi iki yılı geçemez ve taksit miktarı dörtten az olamaz. Kararda, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği belirtilir.” şeklindeki amir hüküm karşısında, sanık aleyhine olacak şekilde adlî para cezasının takside bağlanmamış olması, bağlanmaması hâlinde ise bunun gerekçesi ve adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde karşılaşabileceği muhtemel durumun sanığa usulüne uygun şekilde ihtar edilmemiş olması yasaya aykırı olup kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/01/2018 tarihli ve 2017/316 esas, 2018/44 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. Maddesi gereğince BOZULMASINA, karardaki hukuka aykırılık sanığın lehine uygulama yapılmasını gerektirmekle ve yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı yasa maddesinin 4-d fıkrası uyarınca verilen yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında adli para cezası ile ilgili 3. bentten sonra gelecek şekilde ""adli para cezasının TCK"nın 52/4 maddesi gereğince 12 eşit taksit olmak üzere 1"er aylık aralarla taksitlendirilmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına"" ibarelerinin eklenmesine, infazın buna göre yapılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.