15. Ceza Dairesi 2017/33076 E. , 2020/12084 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi gereği beraat,
2-Sanık ... hakkında TCK"nın 155/1, 53, 52 maddeleri gereği mahkumiyet
Güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."ın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından, sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın tanıdığı olan diğer sanık ..."ın isteği üzerine birlikte giderek katılan şirketten ... plakalı aracı 15/04/2011 tarihinde bir günlüğüne kendi adına kiraladığı, aracı kullanması için diğer sanık ..."a verdiği ve sanık ..."ın bir günlük sürenin sonunda aracı iade etmediği, bu suretle sanıkların güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
1-Sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, araç kiralama sözleşmesi, tutanaklar ile dosya kapsamına göre sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter kesin delil bulunmadığı ve atılı suçun yasal unsurları oluşmadığı gerekçesiyle verilen beraat hükmünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, beraat hükmünün kanuna aykırı olduğuna ve eylemin suç teşkil ettiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.