Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1095 Esas 2020/12163 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1095
Karar No: 2020/12163
Karar Tarihi: 14.12.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1095 Esas 2020/12163 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık kendisini belediye çalışanı olarak tanıtıp, katılandan para ve faturaları alıp gelmesini istemiş, daha sonra telefonunun şarjının bittiğini söyleyerek katılandan telefonunu istemiş ancak geri döndüğünde bulunamamıştır. Sanık bu şekilde hileli eylemlerle haksız menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlemiştir.
Kararda, sanığın dolandırıcılık suçundan TCK'nın 157/1, 62, 52, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdi edilmesine rağmen uzlaşmanın sağlanamadığına dair bilgi verilerek, sanığın müştekinin zararını karşılamak için ifade verdiği ancak kendisine bir daha bilgi verilmediğine dair temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün onandığı ifade edilmiştir.
Detaylı olarak açıklanacak olursa, TCK'nın 157/1 maddesi dolandırıcılık suçunu tanımlarken, 62. maddesi bu suçun cezasını belirlemektedir. 52. maddede, dolandırıcılık suçunun mağduru kimler olabileceği açıklanırken, 53. maddesi bu suçun uzlaşma kapsamına alınabileceğini belirtmektedir. 58. madde ise dolandırıcılık suçunun teşebbüs halinde de cezalandırılacağını ifade etmek
15. Ceza Dairesi         2019/1095 E.  ,  2020/12163 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanığın kendisini belediye çalışanı olarak tanıtıp katılandan ... diye bilinen yere adına bırakılacak para ve faturaları alıp gelmesini istediği akabinde telefonunun şarjının bitmek üzere olduğunu söyleyip, kendisine ulaşabilmek için katılanın telefonunu istediği, katılanın da cep telefonunu verdiği ancak geri döndüğünde sanığı bulamadığı ve sanığın bu şekilde hileli eylemlerle haksız menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık savunması, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamından atılı suçun sanık tarafından işlendiğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Katılan ..."ün gerekçeli karar başlığında "mağdur" şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş ve hükümden sonra 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 10. maddesiyle TCK’nın 53/3. fıkrasında yapılan değişikliklerin, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın müştekinin zararını karşılamak için ifade verdiğine ancak kendisine bir daha bilgi verilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş