

Esas No: 2018/2895
Karar No: 2018/4562
Karar Tarihi: 07.11.2018
Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2895 Esas 2018/4562 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81/1, 35/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, mağdur ...’e karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, suç niteliğne, TCK’nun 36. maddesinin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen, katılan vekilinin; bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ..."nin, katılan ..."ın kız kardeşi ile evli olduğu, olay günü eşi ile arasındaki problemleri çözmek amacıyla sanığın, kayın biraderi olan ..."ı muhtarlık odasına çağırdığı, muhtarlık odasında katılan ile sanığın babası ... konuşurlarken aralarında tartışma çıktığı, sanığın, silahtan sayılan bir cisimle temporalde fissüre, nazal kemikte parçalı fraktüre, yüzde sabit ize, hayati tehlikeye ve sol kulakta total işitme kaybı nedeniyle organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde katılanı yaraladığı olayda;
1- Teşebbüs nedeniyle verilen cezadan 9 yıldan 15 yıla kadar indirim öngören TCK"nun 35. maddesi uyarınca makul bir indirim yapılması gerekirken, hiç yaralanma olmayan olaylarda uygulama olanağı bulunacak şekilde 9 yıl hapis cezası tayin edilerek eksik ceza tayini,
2- Sanık, babası ve tanık anlatımlarına göre; mağdurun, tartışma sırasında sanığın babası Yaşar’ın yakasına yapıştığını ifade etmiş olması karşısında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılması hususu gözetilmeksizin eksik incelemeyle hüküm kurulması,
3- 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 07/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.
