MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay tarihinde kuyumcu dükkanı işlettiği, katılanın 5.000 TL karşılığı 135 gram altını, her ay 80 TL kar payı almak kaydıyla suç tarihinden iki ay öncesi sanığa teslim ettiği, bir defa aylık 80 TL kar payı aldığı, akabinde sanığın işyerini kapatmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanığın işlerinin kötü gitmesi nedeniyle iflas ettiği ve katılanın parasını ödeyemediği şeklindeki savunması da göz önünde bulundurularak gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti açısından; sanığın savunması ile birlikte benzer eylemlerden dolayı da başka davalar bulunup bulunmadığı araştırılıp dava var ise bu dosyaların celbi ile incelenmesi ve sonucuna göre sanığın suç işleme kastının bulunup bulunmadığının tartışılması, suç işleme kastının bulunduğuna kanaat edinilmesi halinde eylemin 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında kalan ve TCK"nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
2-TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, taksit miktarının dörtten az olamayacağı dikkate alınmadan, sanığa verilen adli para cezasının iki taksit halinde ödenmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.