MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 29/1, 62/1, 53, 63, 54. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezası.

Sanık ... müdafiinin yüzüne karşı 02/02/2016 günü verilen kararın sanık ve müdafii tarafından yasal süre içerisinde temyiz edildiği ancak daha sonra sanığın cezaevinden gönderdiği 24/02/2016 tarihli dilekçe ile dosyasının onaylanmasını istediği anlaşılmakla, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 05/02/2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı Kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşıdığından, sanık müdafiininin temyiz isteminin CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ..."ın maktul ..."i kasten öldürme suçundan kurulan hükmün katılanlar vekilinin temyiz istemi üzerine sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın maktul ..."i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümlerde düzeltme dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin eylemin tasarlayarak adam öldürme suçunu oluşturduğunu ve verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
a)Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi,
b)5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek karar verilmemesi,
Kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, “20.001,44 TL” olan yargılama giderleri toplamının “19.801,44 TL” olarak değiştirilmesine ve hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 14.11.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.