Taksirle adam öldürme suçundan Antalya 2. Ağır Mahkemesinin 01/03/2013 tarihli ve 2012/639 esas, 2013/107 sayılı kararı ile 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezasına hükümlü ...’ın, cezasının infazı sırasında, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle tahliyesine ilişkin Burdur İnfaz Hâkimliğinin 20/11/2015 tarihli ve 2015/766 esas, 2015/751 sayılı kararını müteakip, hükümlünün 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 32. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’a 107/1-11 maddeleri uyarınca 23/02/2016 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine ilişkin Antalya Ağır Ceza Mahkemesinin 17/10/2016 tarihli ve 2016/1362 değişik iş sayılı kararını takiben, sanığın şartla tahliye tarihinden sonra yeniden suç işlediğinden bahisle şartla tahliyesinin geri alınması ile ikinci suç tarihi olan 04/04/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 14/05/2016 tarihleri arasındaki sürenin aynen çektirilmesine dair Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/06/2018 tarihli ve 2012/639 esas, 2013/107 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/07/2018 tarihli ve 2018/886 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, hükümlünün işlemiş olduğu ikinci suç tarihinin 14/04/2016 olduğu, hükümlünün suç işlediği tarihte Burdur İnfaz Hâkimliğinin 20/11/2015 tarihli ve 2015/766 esas, 2015/751 sayılı kararı ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle tahliye edildiği, 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname gereğince 13/10/2016 tarihinde düzenlenen müddetnamede infaz rejiminin 1/2 olarak düzenlendiği, söz konusu müddetname ile hükümlünün şartla tahliye tarihinin 23/02/2016 olarak belirlendiği ve Antalya Ağır Ceza Mahkemesinin 17/10/2016 tarihli ve 2016/1362 değişik iş sayılı kararı ile geriye yönelik olarak şartla tahliye edildiği, bu haliyle şartla salıverilmesinin geçerli olacağı tarihten sonra ancak şartla salıverme kararının verildiği tarihten önce işlemiş olduğu suç nedeniyle hakkında verilen şartla salıverme kararının geri alınamayacağı, şartla salıverme kararının geri alınmasına gerekçe gösterilen ikinci suçun işlendiği tarih itibarıyla ortada sanık hakkında verilmiş bir şartla salıverme kararının bulunmadığı anlaşıldığından, Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/06/2018 tarihli ve 2012/639 esas, 2013/107 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın bu yönüyle kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24.09.2018 gün ve 94660652-105-07-11822-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/07/2018 tarihli ve 2018/886 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.