Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4045 Esas 2018/4951 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4045
Karar No: 2018/4951
Karar Tarihi: 27.11.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4045 Esas 2018/4951 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, sanıkların mağdurunu kasten öldürmeye teşebbüs ettikleri suçtan dolayı 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezasına çarptırıldığını belirtmektedir. Ancak daha sonra yapılan temyizler sonucu, ceza miktarının eksik tayin edildiği gerekçesi ile karar bozulmuştur. Yargıtay Dairesi, yerel mahkemenin tekrar bu kararda direnmesi üzerine, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmesi kararını vermiştir. Kanun maddeleri, TCK'nin 81/1, 35/1, 29/1, 62, 53/1, 63 ve 5237 sayılı TCK'nin 35. maddesidir. Borçtan dolayı hapis cezası uygulaması yapılmamasını, tehlike ve zararın ağırlığına göre makul bir şekilde ceza tayininin gerçekleştirilmesini düzenlemektedir.
1. Ceza Dairesi         2018/4045 E.  ,  2018/4951 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : Sanıklar hakkında;
    TCK"nin 81/1, 35/1, 29/1, 62, 53/1, 63. maddeleri gereğince 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezasına.


    Sanıklar ... ve ... haklarında; mağdur ...’u kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetlerine dair Sungurlu Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.03.2014 gün ve 2013/86 Esas, 2014/28 Karar sayılı hükmün katılan vekili ile sanıklar müdafilerinin temyizi üzerine, 22.06.2016 tarih 2016/3004 E. 2016/3232 K. sayılı Kararı ile " Sanıklar... ve ..."in mağdur ..."a yönelik öldürmeye teşebbüs suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri yönünden; teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nin 35. maddesi uyarınca yapılan uygulamalar sırasında, zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek makul bir oranda ceza tayini yerine yazılı şekilde 10"ar yıl hapis cezası belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini," gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
    Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.






    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş