MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay 23 ceza Dairesi’nin 13.04.2016 tarih ve 2015/7009 Esas, 2016/4604 Karar sayılı bozma ilamı sonucunda, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ..."ın bir konut almak amacıyla emlakçılık yapan sanık ..."nın işyerine gittiği ve orada kendisini ... olarak tanıtan sanık ... ile tanıştığı,..."a ait evin 70.000 TL bedelle satılık olduğunu öğrenen sanıkların, bu daireyi katılana gezdirdikten sonra, dairenin 52.000 TL bedelle satışı hususunda anlaştıkları, sanık ...’nın katılandan 48.000 TL"yi nakit olarak aldığı, geri kalan parayı tapuda devir işlemlerinden sonra alacağını söyleyip tapu işlemleri için randevu saati verdiği halde belirtilen randevu saatine gelmediği, bunun üzerine katılanın daireyi satmak isteyen ..."a giderek yaptığı görüşmede, bu yeri 52.000 TL satın aldığını, 48.000 TL"yi peşin verdiğini söylediği, daire sahibi ..."ın ise bu yerin satışı için kendisini ... olarak tanıtan kişiye 70.000 TL"ye satabileceğini söylediği, bu şekilde sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanıkların savunmaları, katılanın beyanları, tanık anlatımları, tapu kayıtları, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanıkların eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafiinin herhangi bir gerekçeye dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.