

Esas No: 2017/4032
Karar No: 2019/845
Karar Tarihi: 18.02.2019
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4032 Esas 2019/845 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1-Sanıklar ..., Aracı, ..., ... hakkında;
beraat
2-Sanık ... hakkında;
TCK’nın 155/2, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıklar ..., ..., ... ve ...’in beraatlerine ilişkin hükümler katılanlar vekili tarafından, sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm ise katılanlar vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ... isimli şirketin 40.125,87 TL bedelli ipliği, ... Tekstil isimli şirkete sattığı ve bu şirket adına fason üretim yapan... isimli firmaya teslim edilmek üzere ... plakalı araç sahibi sanık ..."a teslim ettikleri, ayrıca Katılan ... isimli şirketinde 23.115,40 TL bedelli ... Tekstil isimli şirkete sattığı, belirtilen fatura konusu malların yine sevk edilmek üzere sanık ..."a teslim edildiği, sanık ..."ın malları götürmesi gereken yere götürmeyerek diğer sanıklar ile birlikte kimliği belirsiz şahıslara verdikleri bu şekilde sanıkların atılı suçu işledikleri iddia olunan olayda;
1-Sanıklar, ..., ... ve ...’in atılı suçtan beraatlerine ilişkin hükümler katılanlar vekili tarafından yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıkların savunmaları, katılan şirketler vekilinin beyanları ile dosya kapsamından mahkemece sanıkların üzerilerine atılı suç yönünden mahkumiyetlerine yeterli, kesin ve inandırıcılı delil olmaması gerekçelerine dayanan beraat hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, sanıklara yüklenen suçu işlediklerinin sabit olmaması gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin hükümlerin usul ve yasaya aykırı olduğuna dair temyiz itirazının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ...’in atılı suçtan mahkumiyetine dair hüküm katılanlar vekili ve sanık tarafından yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın savunması, katılan şirketler vekilinin beyanları, fatura sevk irsaliyeleri ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkemece verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin ve sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın suça konu olayda her iki katılana ait ayrı ayrı malların yüklenmiş olup bunlara ilişkin fatura sevk irsaliyesi düzenlemiş olması karşısında sanığın eyleminin katılanlara karşı ayrı ayrı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturması nedeniyle iki kez mahkumiyet hükmü kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılanlar vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
