Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4024 Esas 2019/1017 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4024
Karar No: 2019/1017
Karar Tarihi: 20.02.2019

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4024 Esas 2019/1017 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, Lüleburgaz Adliyesi'nde işletilen çay ocağında, katılana daha az çay ve kahve sattığını söyleyerek topladığı paraları kendisine mal edindiği ve katılana eksik para verdiği için hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edildi. Ancak sanığın savunması ve dosya kapsamından, tanıkların tarafsızlığındaki şüphe nedeniyle mahkumiyete yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı görüşü ile sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda TCK'nun 155/2, 43, 62, 52/2, 51 ve 53. maddelerinin gerektiği açıklandı.
15. Ceza Dairesi         2017/4024 E.  ,  2019/1017 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
    HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nun 155/2, 43, 62, 52/2, 51 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet


    Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın 2007 yılından beri katılanın Lüleburgaz Adliyesinde işletmiş olduğu çay ocağında, sanığın satış yaptığı çay ve kahve miktarından daha az satış yaptığını katılana söyleyerek topladığı paraları kendisine mal edinmek ve katılana eksik para vermek suretiyle üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanı, tanık ifadeleri ve dosya kapsamından; sanığın aşamalardaki savunmasında; sigortasız çalıştığını, katılan aleyhine İş Mahkemesinde açmış olduğu dava nedeniyle katılanın böyle bir isnatta bulunduğuna ilişkin beyanı, hükme esas alınan tanıklar Selver ve Nurgül"ün suç tarihinde katılanın yanında çalışıyor olması nedeniyle tarafsızlıkları hususunda şüphe oluştuğu bu nedenle sadece bu beyanlara itibar edilerek mahkumiyet hükmü verilemeyeceği, dosya kapsamından sanığın suç kastıyla hareket ederek uhdesine para geçirdiğine ilişkin mahkumiyete yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.











    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş