Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4010 Esas 2019/1022 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4010
Karar No: 2019/1022
Karar Tarihi: 20.02.2019

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4010 Esas 2019/1022 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, müştekiye ait arabayı otoparka bırakmayarak 485 TL parayı kendine mal ettiği gerekçesiyle \"hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma\" suçundan mahkum edilmiştir. Yargılama sonucunda sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümde herhangi bir isabetsizlik görülmediği belirtilmiştir. Ancak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen hakların seçimlik olmadığı ve kasten işlenmiş olunan suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak tüm haklardan yoksunluğun söz konusu olacağı belirtilmiştir. Bu nedenle sanığın sadece anılan maddenin (a, b, d ve e) bendlerinde belirtilen haklardan yoksunluğuna karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına karar verildiği belirtilmiştir.
15. Ceza Dairesi         2017/4010 E.  ,  2019/1022 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
    HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nun 155/2, 62/1, 52/2 ve 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

    Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın müştekiye ait iş yerinde şoför olarak çalıştığı, suç tarihinde müştekinin arabasını otoparka bırakması için aracının anahtarı ile 485 TL para verdiği, sanığın ise aracı otoparka bırakmadığı ve parayı mal edindiği, aracın ise 31.12.2009 tarihinde terk edilmiş bir şekilde bulunduğu, bu suretle sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, müşteki beyanı, tanık ifadeleri ve dosya kapsamından; sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;sanığın sair temyiz itirazlarının reddine;ancak;
    5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen hakların seçimlik olmadığı ve kasten işlenmiş olunan suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak anılan fıkrada belirtilen tüm haklardan yoksunluğun söz konusu olacağı gözetilmeksizin, sanığın sadece anılan fıkranın (a, b, d ve e) bendlerinde belirtilen haklardan yoksunluğuna karar verilmesi ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması, suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş