İzmir Ceza Avukatı Web Sitesi - Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8907 Esas 2019/1035 Karar Sayılı İlamı

0000 000 00 00
0000 000 00 00
bilgi@siteadresi.com

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8907 Esas 2019/1035 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8907
Karar No: 2019/1035
Karar Tarihi: 20.02.2019

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8907 Esas 2019/1035 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, kendisini savcı olarak tanıtmış ve haksız menfaat elde ederek dolandırıcılık suçunu işlemiştir. Ancak, verilen hüküm, nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğunu gözeterek görevsizlik kararı vermesi gerektiği zorunluluğu sebebiyle bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, sanığın TCK'nun 157/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkum edildiği; suçun nitelikli dolandırıcılık suçu olup olmadığının tespit edilmesi için ise 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında delillerin takdirinin Ağır Ceza Mahkemesi'ne ait olduğu ifade edilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2018/8907 E. , 2019/1035 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nun 157/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılanı telefonundan arayarak kendisini savcı olarak tanıttıktan sonra haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Eylemin hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilllerin takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı vermesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle,5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 20.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.