Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4143 Esas 2019/1338 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4143
Karar No: 2019/1338
Karar Tarihi: 27.02.2019

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4143 Esas 2019/1338 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, güveni kötüye kullanma suçundan yargılanması sonucunda beraat ettiği ve katılan tarafından temyiz edildiği belirtilir. 6545 sayılı Kanun’un 64. maddesi gereğince 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 6. maddenin 6. bendi uyarınca, sulh ceza mahkemelerince verilen kararlardan Yargıtay incelemesinde olanlar hakkında sadece görev nedeniyle bozma kararı verilemeyeceği ifade edilir. Suç tarihinde, katılanın yanında çalışan sanığın, katılanın fırınından teslim edilip işi gereği dağıttığı ekmeklerin parasını müşterilerden tahsil ettiği halde katılana vermediği iddia edilir. Ancak, mahkemece yapılan incelemede sanığın, tahsil ettiği paraları daha sonra katılana teslim etmemesi yönünde kanaat uyandıracak delil elde edilemediği gerekçesiyle beraat kararı verildiği belirtilir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanır: 6545 sayılı Kanun’un 64. maddesi ve 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 6. madde.
15. Ceza Dairesi         2017/4143 E.  ,  2019/1338 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Güveni kötüye kullanma
    HÜKÜM : Beraat

    Güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    6545 sayılı Kanun’un 64.maddesi gereğince 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 6. maddenin 6. bendinde yer alan ‘Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte, sulh ceza mahkemelerince verilen kararlardan Yargıtay incelemesinde olanlar hakkında sadece görev nedeniyle bozma kararı verilemez’ hükmü gereğince ve eksik inceleme yönünden ise sonuca etkili olmayacağından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Suç tarihinde katılanın yanında çalışan sanığın, katılanın fırınından teslim edilip işi gereği dağıttığı ekmeklerin parasını müşterilerden tahsil ettiği halde katılana vermediğinin iddia edildiği olayda; katılanın işyerinde üretimi yapılan ve sanığa dağıtım için teslim edilen ekmeklerin resmi, ticari kaydı hatta günlük karalama defterinde bile net miktarları tespit etmeye yarar kayıt tutulmadığı, sanığın hangi müşteriye hangi tarihte kaç ekmek verdiği, bu ekmekler için ne kadar para tahsil ettiği, bu paralardan ne kadarlık kısmını işyerine teslim ettiği, ne kadarlık kısmını teslim etmediğini kesin olarak belgelerle ispatlayabilecek şekilde hesap tutulmadığının anlaşıldığı, sanık tarafından bir kısım işyerlerinden yapılan günlük tahsilatların toplanıp, günlük toplanan paraları işyerine teslimi için belge düzenlenmediği, katılan ve tanıkların beyanı ile ortaya çıktığı, katılanın sanık tarafından bir kısım kurumsal müşterilerden yapılan tahsilatların işyerine teslim edilmediğini iddia etmiş ise de, bunlara ilişkin dosyada sanığın tahsil ettiği paraları daha sonra katılana teslim etmediğine ilişkin kanaat uyandıracak delil elde edilemediği gerekçelerine dayanan mahkemenin beraat yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, sanık hakkında verilen beraat hükmünün ONANMASINA 27.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş