MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma
HÜKÜM : TCK.nun 87/4, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası.


Sanık ... hakkında; maktul ..."i kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07/03/2013 gün ve 29/120 sayılı kararın sanık müdafii, katılan ... vekili ve katılanlar..., ..., ... ve ... vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 13/05/2014 gün ve 1722/3051 sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde direnilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığına gönderilen dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığınca 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nun 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06/03/2017 gününde Başkan ... ve Üye ..."nın direnme kararının isabetli olduğu yönündeki karşı oyları ve oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; birlikte alkol alan sanık ile maktul arasında başlayan tartışma sonucunda maktulün, bıçakla kapıdan çıkmakta olan sanığı sağ uyluk bölgesinden basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, bunun üzerine sanığın da cebinde taşıdığı bıçağı çıkartarak maktulü yaralayarak öldürdüğü olayda; sanığın, olayı ayrıntılı şekilde anlattığı 21/02/2006 tarihli Cumhuriyet Başsavcılığı ifadesinde, maktulün ilk bıçak darbesini vurduktan sonra eylemini sürdürdüğünü savunmaması, ancak kendisinin maktule bıçağı rastgele savurduktan sonra maktulün, tekrar kendisine bıçak salladığını beyan etmesi göz önüne alındığında, maktul tarafından bıçakla uyluk bölgesinden yaralanan sanığın, mobil haldeki maktule rastgele tek bıçak darbesi vurması, sanık ile maktul arasında önceye dayalı husumetin olmaması, eylemini devam ettirmesine ciddi bir engelinin bulunmaması, özellikle maktulün hayati bölgesini hedef aldığını, öldürme kastı ile hareket ettiğini gösterir, her türlü kuşkudan uzak, kesin ve yeterli kanıt elde edilemediğinin anlaşılması karşısında direnme kararının isabetli olduğu görüşünde olduğumuzdan sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz.