

Esas No: 2016/1155
Karar No: 2017/883
Karar Tarihi: 21.03.2017
Kasten öldürmeye teşebbüs - olası kastla yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1155 Esas 2017/883 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, olası kastla yaralama
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası,
TCK.nun 86/1, 21/2, 86/3-e, 87/3, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası.
1- 30/10/2014 tarihli duruşma tutanağında Üye..."in (...) ıslak veya elektronik imzasının bulunmaması mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak görülmüştür.
2- 06.06.2013 tarihli duruşmaya açık olarak başlanıp, ara karar sonrası kapalı olarak devam edilmesi esaslı işlem bulunmadığından ve,
3- Sanık ... hakkında; mağdur ..."nu olası kastla yaralama suçundan hüküm kurulurken TCK"nun 61. maddesinde belirtilen sıraya göre TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/3, 21/2, 62. maddelerinin uygulanarak 1 yıl 9 ay hapis cezasına hükmolunması yerine yazılı şekilde uygulama yapılarak 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur ..."nu olası kastla yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden tahrike ilişkin cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamalar ve,
2- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, yine hüküm fıkrasında yer alan zorunlu müdafii ücretlerinin çıkartılması suretiyle yargılama giderleri toplamının ise "166,00.TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 21.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
