Taksirle öldürmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/213 Esas 2017/919 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/213
Karar No: 2017/919
Karar Tarihi: 22.03.2017

Taksirle öldürmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/213 Esas 2017/919 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, sanıkların \"maktul ...\"e yönelik eylemleri nedeniyle taksirle ölüme neden olma suçundan suçlu bulundukları ve TCK'nun 37, 85/1, 62, 50/4-1, 52/2-4 maddeleri uyarınca ayrı ayrı 18.200.00 TL adli para cezasına çarptırıldıkları anlaşılmaktadır. Daha sonra yapılan temyiz başvurusu sonucunda, Dairemizin \"sanıklar hakkında asgari düzeyde haksız tahrik indirimi uygulanmasına karar verilmesi gerektiği\" yönünde verdiği karar doğrultusunda yerel mahkemece de bu indirimin uygulanmaması kararlaştırılmıştır. Bu kararın doğru olduğu, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nun 37, 85/1, 62, 50/4-1, 52/2-4 maddeleri ve 307. madde, 38. madde ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. madde belirtilmiştir.
1. Ceza Dairesi         2017/213 E.  ,  2017/919 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Taksirle öldürmek
    HÜKÜM : Sanıklar hakkında;
    TCK.nun 37, 85/1, 62, 50/4-1, 52/2-4 maddeleri uyarınca 18.200.00 TL. adli para cezası (ayrı ayrı)

    Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında maktul ..."e yönelik eylemleri nedeniyle yapılan yargılama sonunda, sanıklar hakkında kastın aşılması suretiyle taksirle ölüme neden olma suçundan Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.02.2014 tarih, 2014/33 esas ve 2014/46 karar sayılı hükmün sanıklar müdafileri tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 15.02.2016 tarih, 2015/1666 esas ve 2016/508 sayılı Kararı ile "sanıklar hakkında asgari düzeyde haksız tahrik indirimi uygulanmasına karar verilmesi gerektiği" gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece "sanıklar hakkında haksız tahrik indirimi uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği" gerekçesiyle hükümlerde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca yapılan incelemede,
    Dairemizce verilen bozma kararı Dairemizin ve Ceza Genel Kurulunun yerleşik içtihatları doğrultusunda usul ve yasaya uygun olup, yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22/03/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.
















    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş