Kasten öldürmeye teşebbüs - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4957 Esas 2017/1176 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4957
Karar No: 2017/1176
Karar Tarihi: 11.04.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4957 Esas 2017/1176 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret ve kasten yaralama suçlarından yargılandığını ve bir sanığın öldürmeye teşebbüs suçu nedeniyle cezalandırıldığını, diğer sanığın ise kasten yaralama suçu nedeniyle adli para cezası aldığını belirtmiştir. Hakaret suçundan ceza vermekten vazgeçilmiştir. Mahkeme, delilleri incelendikten sonra sanıkların suçlarının sübutu kabul edildiğini, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin kabul edildiğini belirtmiş ve yapılan yargılama sonucunda verilen kararların isabetsizlik taşımadığına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK.nun 86/2, 29, 62, 52/2 ve 52/4. Maddeleri (kasten öldürmeye teşebbüs suçu için), TCK.nun 129/son. maddesi (hakaret suçu için), TCK 81, 35, 29, 62 ve 53/1-2-3. maddeleri (kasten yaralama suçu için). Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararına uygun olarak TCK'nun 53. maddesinin bölümleri değiştirilmiştir.
1. Ceza Dairesi         2016/4957 E.  ,  2017/1176 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    KATILAN SANIKLAR : ..., Murat ...
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret, kasten yaralama
    HÜKÜM : 1-Katılan sanık ... ... hakkında;
    TCK.nun 86/2, 29, 62, 52/2 ve 52/4. Maddeleri uyarınca 1500 TL adli para cezası,
    Hakaret suçundan, TCK.nun 129/son. maddesi uyarınca ceza vermekten vazgeçilmesine,
    2-Katılan sanık ... hakkında;
    TCK 81, 35, 29, 62 ve 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası,
    Hakaret suçundan, TCK.nun 129/son.maddesi uyarınca ceza vermekten vazgeçilmesine.
    .

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1-a) Sanık ... hakkında hükmolunan cezanın süresine göre müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin CMUK"nun 318. maddesi uyarınca,
    b) Sanık ... ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen adli para cezası kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından ve suç vasfına yönelik temyiz talebi de olmadığından bu hükme yönelik temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca,
    Ayrı ayrı REDDİNE karar verilmiştir.
    2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın mağdur ... ...’ı öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş,

    sanıklar ... ve Murat ...’ın karşılıklı hakaret suçlarından ceza verilmesinden vazgeçilmesine karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan sanıklar müdafilerinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
    24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 11/04/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.






    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş