MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 82/1-d, 35, 29, 62, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık ... müdafiinin yasal süresindeki temyiz isteminden sonra sanığın cezaevinden göndermiş olduğu 27.01.2016, 11.04.2016, 27.02.2017 tarihli dilekçeleri ile hükmün onanmasını istediği anlaşılmakla; Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşıdığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- 09.11.2015 tarihinde kovuşturma aşamasında talimatla alınan mağdur beyanında; şikayetçi olduğunu ve davaya katılma talebinde bulunduğu anlaşılmış ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.11.2006 gün ve 2006/2-249-247, 15.07.2008 gün ve 2008/9-95-195, 19.10.2010 gün ve 2010/9-149-105 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa, karara bağlanması mümkün olduğundan, 5271 sayılı CMK"nun 237/2. maddesi uyarınca, mağdur ...’ın kendisine karşı işlendiği iddia olunan kasten öldürmeye teşebbüs suçundan doğrudan zarar görmesi ve bu hususla herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasına gerek bulunmaması nedeniyle, CMK’nun 237/2. maddesi uyarınca, sanık ... hakkında açılan kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilerek katılan ...’ın temyiz talebiyle sınırlı yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında öz oğlu mağdur ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan ...’ın TCK"nun 29. maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamına ve Mahkemenin kabulüne göre; olay tarihinden önce sanık ..."ın, eşi ile boşanarak ayrıldığı, sanığın oğlu olan müşteki..."ın ise annesi ile birlikte yaşamaya karar verdiği, olay günü sanığın yanında oğlu ... bulunduğu halde araçla dolaşmaya başladıkları, araç kullandığı sırada sanığın eski eşine "o..." şeklinde hakareti üzerine tartışma başladığı, annesine hakaret edilmesini hazmedemeyen müştekinin sanığa eli ile vurduğu, aracı durduran sanığın, bagajı açmak istediği sırada müştekinin bu kez sanığı ittirdiği ve oradan uzaklaşmaya başladığı, bu sırada sanığın bagajdan çıkardığı av tüfeği ile ateş ederek müştekiyi yaraladığı olayda;
1) Sanıktan gelen ilk haksız hareketten sonra müştekinin babası olan sanığın canını yakacak şekilde darp etmesi ile etki tepki dengesinin sanık lehine bozulduğu anlaşılmış ise de, verilecek cezadan 1/4 ile 3/4 arasında indirim öngören TCK"nun 29. maddesi uyarınca asgari indirim yapılması ile yetinilmesi gerekirken, haksız tahrik nedeniyle verilen cezadan 1/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
2) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre de;
İddianame ve esas hakkında mütalaada; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesinin uygulanması istenilmemiş olmasına rağmen 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 22/05/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.